EVİMİZİN KIZI BEDİŞ

Kediler, yıllardır hayatımda önemli bir yere sahipler. İlk kedim "Pepsi" ben lise öğrencisiyken yerleşti evimize. Tekir beyaz, iri yeşil gözlü bıçkın bir erkek kedi.. 20 yıl boyunca beraberdik. Sonra, annesiz kalan bir yavru kız geldi evimize, neyse ki eşim de kedileri seviyor. Biz nişanlıyken ona teslim ettim Emoşu, 4 sene sonra elim bir kaza sonucu o da gitti Pepsi'nin yanına.. Çook üzüldük, bir daha hayatta kedi almam eve diyordum. Ama hep hissediyordum bir kedinin eksikliğini evde, kediciler bilir bunu. Emoş göçtüğünde oğlum Can 2 yaşındaydı, şimdi 8. Demek ki iyi dayanmışım yine. Sonra geçen sene Ocak ayında Can'ı okuldan alırken karşımıza tatlımı tatlı bir sarman yavru çıkmaz mı?? Nasıl oldu, taksiye nasıl bindik, eve getirdik anlamadım!! herşey birdenbire gerçekleşti:)

Sarman kızımızın adı Bediş oldu, kendisi pek oyuncu, cingöz birşey.. Çok da sevdiriyor kendini, pek sokulgan. Evin havası bir anda değişti onunla, artık bir kızımız olmuştu. Derken Haziran sonu bir gece, 7. kattan aşağıya düştü. Betonun üstüne.. Anlatamam yaşadığım üzüntüyü.. Allahtan, 24 saat hizmet verebilen bir veterinerimiz var, Bahçeşehir'de Asya Veteriner. Sahibi Sinan bey, bu işe gönül vermiş bir insan. Ne zaman arasak ulaşabiliyoruz. Hemen atlayıp götürdük Bedişi.. Şok geçiriyor, iç kanaması var ve sağ ön bacağı kırık.. İki saat kadar kanamayı durdurmak için ilaçlarla müdahale etti Sinan Bey.. Ve kızımız hayata döndü, mucizevi bir şekilde... Kırılan bacağı ameliyat edildi. Şimdi evde, yavaş yavaş haraketlenmeye başladı.. Çok şükür.. Enteresan bir şekilde huy değiştirdi bu olaydan sonra. Sürekli sevilmek istiyor, ilgi istiyor.. Haklı da. Ölümlerden döndü yumurcak.. İşte Bedişimizin hikayesi böyle... Ara sıra konuk olur bundan sonra buraya..